Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Βιογραφικό σημείωμα Θανάση Τριαρίδη

Ο Θανάσης Τριαρίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1970. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και έχει εργαστεί ως κειμενογράφος, επιφυλλιδογράφος, αρθρογράφος, δικηγόρος, επιμελητής εκδόσεων, σεναριογράφος ντοκιμαντέρ κ.ά. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με διάφορες εκφάνσεις του δυτικού πολιτισμού: την κλασική και μετακλασική επική αφήγηση, την τραγωδία, τις ιδεολογία της Αναγέννησης, τη δυτική ζωγραφική μέχρι τον 20ό αιώνα, την ενοποιητική αφήγηση της Δύσης, την πορνογραφία, καθώς και με άλλα θέματα λογοτεχνίας και αισθητικής. Υπήρξε συνεκδότης του περιοδικού Τα Ποταμόπλοια (1990-1992) και σύμβουλος έκδοσης του περιοδικού Mauve (2003-2006), ενώ από το 2007 οργανώνει στη Θεσσαλονίκη κύκλους σεμιναρίων με θέματα δυτικού πολιτισμού. Το 2008 έφτιαξε τις εκτός εμπορίου εκδόσεις γκάβλα και το 2009 τις εκδόσεις δήγμα.


Στα χρόνια 1996-2001 υπήρξε ακτιβιστής του Δικτύου DROM για τα κοινωνικά δικαιώματα των Τσιγγάνων, ενώ από το 1996 συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία του Δικτύου Εθελοντών Δοτών Αιμοπεταλίων Θεσσαλονίκης. Κείμενά του δημοσιεύτηκαν σε πολλές εφημερίδες, περιοδικά και δικτυακούς τόπους. Το καλοκαίρι του 2005 διέκοψε τη 18μηνη συνεργασία του με την εφημερίδα «Μακεδονία της Κυριακής» όταν η τελευταία αρνήθηκε να δημοσιεύσει το κείμενό του που αφορούσε την κομμένη μακεδονική γλώσσα και την αναγκαιότητα διδασκαλίας της στα σχολεία. Στα χρόνια 2005-2008 δημιούργησε και συντόνισε τη σειρά Αντιρρήσεις στις εκδόσεις «τυπωθήτω», όπου εκδόθηκαν συνολικά έξι βιβλία. Από το καλοκαίρι του 2009 είναι αρνητής εφεδρικής στράτευσης και αντιρρησίας συνείδησης. Τον Δεκέμβριο του 2009 υπέγραψε μαζί με άλλους γονιούς αίτηση προς τον Συνήγορο του Πολίτη για απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τις σχολικές αίθουσες, κατάργηση της σχολικής ομαδικής προσευχής και του σχολικού εκκλησιασμού. Έχει γράψει πολλά κείμενα ενάντια στα έθνη, τις θρησκείες, τους ολοκληρωτισμούς, τους κοσμοδιορθωτισμούς και τον ανθρωποδιορθωτισμό, το ρατσισμό και κάθε μορφή ατομικής και συλλογικής βίας.


Από το 2000 εκδίδει σε διάφορες μορφές τα βιβλία του – με πρώτο από αυτά το μυθιστόρημα Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα. Το 2004 έφτιαξε την ιστοσελίδα triaridis.gr και έκτοτε συγκεντρώνει εκεί, στο σύνολό τους, όλα τα εκδομένα βιβλία του και όλα τα δημοσιευμένα κείμενά του (μέχρι στιγμής περισσότερα από 150). Το μυθιστόρημά του τα μελένια λεμόνια * η διαθήκη των γκαβλωμένων ανθρώπων κυκλοφόρησε πρώτα στο Διαδίκτυο το 2005 και στη συνέχεια εκδόθηκε σε βιβλίο το 2007 – πρακτική που ακολούθησε και για όλα τα υπόλοιπα βιβλία του. Επίκειται η ηλεκτρονική έκδοση της ακολουθίας 12 βιβλίων με τίτλο Τα ανθισμένα συρματοπλέγματα της καρδιάς μας – πρόκειται για 12 δοκίμια για την εικονοποιία της Δύσης από τον Τζιότο ώς τον Βαν Γκογκ. Όλα τα γραπτά του είναι ελεύθερα από κάθε «πνευματικό δικαίωμα» και μπορούν να αναπαραχθούν εν όλω ή εν μέρει δίχως την οποιαδήποτε άδεια. Αφηγήματα και κείμενά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά.


Έχει εκδώσει δεκάξι, μέχρι στιγμής, βιβλία με αφηγήσεις και δοκίμια:


Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα, μυθιστόρημα, 2000, 2009 * Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε, αφήγημα, 2002, 2010 * Η παγωμένη καρδιά των ευτυχισμένων ανθρώπων, αφήγημα, 2002, 2010 * Το χαραγμένο σιτάρι, αφήγημα, 2002, 2010 * Η μουγγή καμπάνα, αφήγημα, 2003, 2010 * Η αληθινή ιστορία της Αΐντας και του Ρανταμές, αφήγημα, 2005 * τα μελένια λεμόνια, η διαθήκη των γκαβλωμένων ανθρώπων, 2005 * Ich bebe – όταν οι αμαξάδες μαστιγώνουν τα άλογα, ανιστόρηση του τρόμου μου, 2007 * Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται, ύμνος στην ατέλειωτη μεγάλη σφαγή, 2008 * Ειδύλλια ή τα χύσια του μεσημεριού, οι μεγάλες ώρες της ανθρωπότητας, 2009 * La ultima noche ή οι καρχαρίες, δράμα για δύο πρόσωπα σε δυο πράξεις, 2010.


Σημειώσεις για το τρεμάμενο σώμα, κείμενα πολιτικής ανάγκης, 2006 * Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Τα γυμνά μάτια ή το πώς να ζει κανείς με τον μπαλτά, δοκίμιο, 2008 * Μαρκήσιος ντε Σαντ ή τα υπόγεια του Χριστιανισμού, δοκίμιο, 2008 * Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα, 2009 *Η επερχόμενη πείνα ή όταν οι άνθρωποι ρίχνουμε τον κλήρο, δοκίμιο για την τραγωδία και την τραγική μόλυνση, 2009.